AKINCILAR YÖRESİ HALK OYUNLARI VE YÖRESEL KIYAFETLERİ

Akıncılarda ; Coğrafi konum, Tarihsel gelişimi içerisinde çok farklı medeniyetlere ev sahipliği yapması, İlçenin İç Anadolu ile Karadeniz Bölgelerinin geçiş çizgisinde yer alması, iklim ve bitki örtüsünde olduğu gibi kültür ve folklorunda da geçiş özelliklerini ön plana çıkarmıştır.
Yörede hem İç Anadolu hem de Karadeniz kültürü bir arada görülür.
Ayrıca İlçeye 1924 ve 1932 yıllarında yapılan göçmen iskanı da halk oyunları kıyafetlerinde ki yöresel özellikleri etkilemiştir.
Tüm bu unsurlar dikkate alındığında; Akıncılar Halk Oyunları şunları söyleyebiliriz:
1.İç Anadolu Bölgesine has davul zurna ile Karadeniz Bölgesinin karakteristik enstrümanı kemençenin yan yana görülür.
2.Halk Oyunlarının oyun ve figür yapısın da geçiş özelliklerini görülür. Karadeniz Bölgesinin Horon oyun yapısı ile İç Anadolu Bölgesi'nin Halay oyun yapısı iç içe girmiştir.

YÖRESEL OYUNLARI
1.ÜÇ AYAK, 2. ÇEN ÇEN KIZI, 3. HOŞ BİLEZİK, 4. TAMZARA, 5. GÜZELLER, 6. TEPELER (DÜZ), 7. DİK HİSAR (DİK), 8. KINA, 9. SARHOŞ 10. TEMÜRAĞA

AKINCILAR YÖRESİNDE KULLANILAN ÇALGILAR
1-Davul 2-Zurna 3- Kemençe 4-Kaval 5- Saz 6- Darbuka

İLGİNÇ İNANIŞLARA BİR KAÇ ÖRNEK;
Baykuşun (Köro Kuşu) saçakta ötmesi ölüme işaret sayılır.
Ayva ve Aluç (Alıç) çok olan yerin kışı azgın olur denir.
Damızlık hayvanları nazardan korumak için Merhem Ağacından bir dalı boynuzlarına yada boynuna takılır.
Ellerde çıkan siğiller için, siğil sayısı kadar arpa ekilir, arpa bitince siğillerde geçer denilir.
Gökkuşağının altından geçen insanın cinsiyet değiştireceğine inanılır.
Eğrilce (Hıdırellez) günü iş yapılmaz. Yoksa hayvanların sakat doğacağına inanılır.
İşe giden erkeğin önünden geçilmez.
Leyleği ilk görence yatıp yuvarlanılırsa o yıl boyunca yılana rastlanmaz.

Elsanatları
Eskiden DERİCİLİK - KUNDURACILIK yapılırken son yıllarda görülmemektedir. ,
En çok görülen EL ÖRGÜLERİ - İĞNE OYALARI dır.

İğne oyası filkete oyası, boncuk oyası, mekik oyası, şiş oyası, tığ oyası bunların bazıları dır.Gelin tacı, biber oyası , analı kızlı, horoz ibiği, saray süpürgesi, elti eltiye küstü, kalebodurcu, zengin salatası, mekik oyalarında ve kanaviçe işlemelerinde kullanılan muhtelif motiflerdir.


DÜĞÜN NİŞAN KINA ADETLERİ
İlçe ve çevresinde genellikle görücü usulle kız istemeye gidilir. Evlenecek kız ve erkeğin görüşleri mutlaka alınır. Nişanda takılar takılır, düğün için söz kesilir ve alınacak çeyizler belirlenir.
Düğünden üç gün önce gelin olacak kızın sağdıcı gelini evlerine götürür. Ardından kına gecesi yapılır. Ertesi günü gelin olacak kızı komşuları sıra ile davet ederler. Üç gün kız arkadaşlarıyla eğlenir. Oğlan tarafı gelin almadan bir gün önce yemek verir. Aynı gün gündüz ve gece eğlenceler düzenlenir, oyunlar oynanır. Ertesi gün gelin alınır, birde duvak düğünü yapılır, geline bahşiş verilir.
İlçede kız kaçırma olaylarına günümüzde az rastlanmaktadır. Bu tür olaylarda kan gütme yoktur. Her iki taraf kısa zamanda barışır. Başlık parası alınmaz.

Düğün adetlerinde erkek tarafının kız evine getirdiği eşyalar ve yorgan döşek için SEYSENA denilir, misafirlere düğün çerezi hazırlanıp dağıtılır.
Bu bereketli topraklarda hem toprağın çilesini çekeceksin, hem hasret çekeceksin hem de şair, sanatçı olmayacaksın? Mümkün mü?
Kısaca bu yüreği güzel insanların ismini analım ve noktalayalım istedik..
Enstürüman çalanlar Eyüp YILMAZ, Bayram FİDAN, Esat ÇELEN, Hikmet AYDIN, Cafer KUZU, Reyhan KUZU, Hacı KUZU, İkizyurt Köyünden Mehmet ŞİMŞEK ( vefat etti), Şenbağlar Köyüden Veysel KARAKURT, Dursun ŞAHİN, Zeynel ŞAHİN , Erdoğan SOLMAZ , Yusuf ALKAN,

Mahalli Sanatçılar: Kamil KÖSE ( yurt dışında ikamet ediyor) , Hüsnü AYDOĞDU, Erdoğan SOLMAZ, Mehmet ŞİMŞEK (Vefat Etti), Eyyüp CAN, Sultan ARDIÇ, Ozan Yunus ÜNAL, Şinasi CAN, Nazmi CAN, Hasan BÜLBÜLve Salih AYDIN

ŞAİRLERİMİZ
1921 doğumlu Bilal CAN, ev hanımı olan 1949 doğumlu İmren KUTLU , Ozan Seyfettin ÇOBAN, 1999 yılında vefat eden Nevzat SEVİNÇ , 23 Eylül 1995 yılında vefat eden Şenbağlar Köyünden Dursune Bacıdır.